فروهر نماد اهورا مزدا:

۱ـسیمای فروهر که در نگاره مانند چهره
 
آدمی است و نمود همبستگی با او را

دارد نشانه چقدر نزدیک بودن انسان با

اهوراست

(یه جا دیگه خوندم:چهره ی سالخورده و
 
نورانی فروهر، یادآور بهره گیری از تجربه
 
ی پیران خردمند است.)

۲ـداشتن دو بال در دو سوی نماد که دارای سه شاه پر که بال سه پر خوانده شده



نمادی از سه پاکی ( پندار نیک ، گفتار نیک و کردار نیک) است . که انگیزه پویایی و

پرواز و پیشرفت است .

۳ـ پایین تنه نگاره که دارای سه بخش است نشان از پندارو گفتار و کردار زشت است


که ناهنجاری ها از آن سرچشمه میگیرد  و مایه سرنگونی انسان است  و پایین بودن
 

آن نشان نفرت و زیر پا گذاشتن پندارو گفتار و کردار زشت است .

۴ـ در کنارهای دم دو چنبره از دو سو دیده میشود  که نشان دو نیروی سپنتا مینو و

انگره مینوست که اولی در جلو و روبروی چهره است و دومی در پشت و چهره پشت

به اوست. که نمادی نخست سپنتا مینو که نشان راستین و پاکیست و نشان میدهد

که ما میباید رو به این نیکی باشیم و دومی نشانه پشت سر گذاشتن انگره مینو

(منش پلید) است.

۵ ـ در میان بدن پیکره  یک حلقه وجود دارد که نشانه بی آغازی و بی پایانی روان

آدمیست.(جای دیگه خوندم:کمرفروهر،نشان وارستگی انسان از امیال ناهنجار

ونیروی پروازاو به سرچشمه ی خورشید است.)

۶ ـ یکی از دستان نگاره به سوی بالا است  که نشانه کوشش برای رسیدن به والایی

است و این که باید آرمان انسان همواره به سوی پیشرفت وبالندگی باشد.

۷ ـ در دست دیگر حلقه ای به دست است که در نگاره از دیدگاه میهنی حلقه

پادشاهی است که فروهر به انسانهای نیک و برگزیده پادشاهی هدیه میکند و در


فلسفه حلقه پیمانی است که وفاداری و خوش پیمانیست.

تقویم زرتشتیان :

درگاه شماری زرتشتی هر سال به 12 ماه سی روزه تقسیم شده است و هر روز نام
 
ویژه ای دارد. در پایان هر سال 5 روز اضافی و پس از چهار سال شش روز اضافی

( کبیسه ) وجود دارد .

نام سی روز هر ماه عبارتند از : 1ـ اورمزد    2ـ بهمن   3ـ اردیبهشت   4ـ شهریور   5ـ سپندارمذ   6ـ خورداد   7ـ امرداد   8ـ دی بآذر   9ـ آذر   10ـ آبان   11ـ خور   12ـ ماه   13ـ تیر   14ـ گوش   15ـ دی بمهر 16ـ مهر   17ـ سروش   18ـ رشن   19ـ فروردین   20ـ ورهرام   21ـ رام    22ـ باد    23ـ دی بدین   24ـ دین 25ـ ارد   26ـ اشتاد   27ـ آسمان    28ـ زامیاد   29ـ مانتره سپند   30ـ انارم .

و نام پنج روز آخر سال که ماه گاتابیو نیز گفته می شود به ترتیب  :  اَهنَوَد ـ


اُشتَه وَد ـ  سپِنتَه مَد ـ  وُهوخشَتر ـ  وَهیش تُوایش  و  روز اضافی در سال
کبیسه اَوُرداد نام دارد .

موسیقی در آیین زرتشتی :

سرودهای اشوزرتشت ( گاتها ) دارای وزن و ریتم است ، بنابراین سرایش

اوستا با آهنگ ویژه خود همراه می باشد از سوی دیگر به صدا درآوردن زنگ در
 
آتشکده به هنگام سرودن اوستا و سابقه چند هزار ساله سازهایی مانند تنبور ، نی

 ودف در ایران باستان نشان دهنده جایگاه ارزشمند موسیقی در فرهنگ ایران و

 زرتشتیان است. (حالا بگید موسیقی حرام است )

سدره پوشی :

از آنجا که در پیام اشوزرتشت دین پذیری از روی اختیار و به آزادی انجام می پذیرد ،

 سدره پوشی درواقع جشن دین پذیری است جشن خردمندی است و فرزندان
 
زرتشتی که به سنِ آگاهی وانتخاب رسیده اند ( به طورسنتی تا 15 سالگی)...  در

 جشنی که از سوی پدر و مادر او سفارش شده است پیراهنی سفید به نام سِدره و

 از جنس کتان  در زیر  لباس بر تن می کنند و کمربندی بنام کُشتی که از 72 بند تار

 پشمی بافته شده است سه دور بر کمر نوجوان بسته می شودکه به نشان پیروی از
 
اندیشه ، گفتار و کردار نیک است و از این پس او نیز مانند نیاکان خود بر آن است تا

راستی را گسترش دهد و با کژاندیشی مبارزه کند .   نخست اوستای هرمزد یشت و
 
یا آتش نیایش خوانده می شود و در اوستای برساد از دیرزیوی و شادکامی نوجوان یاد
 
می شود آنگاه اوستای کشتی آغاز می گردد و کشتی به کمر بسته می شود .

سپس موبد ونوجوان اوستای پیمان دین را واژه به واژه تکرار می کنند و در پایان

اوستای تندرستی سروده میشود.