غوغای ستارگان
امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم
رازی باشد با ستارگان
امشب یک سر شوق و شورم
از این عالم گویی دورم
از شادی پر گیرم
که رسم به فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک
در آسمانها غوغا فکنم
سبو بریزم، ساغر شکنم...
امشب یک سر شوق و شورم
از این عالم گویی دورم
با ماه و پروین سخنی گویم
وز روی مه خود اثری جویم
جان یابم زین شبها
ماه و زهره رابه طرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لبها
امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم
رازی باشد با ستارگان
امشب یک سر شوق و شورم
از این عالم گویی دورم
شکــــــــــــیلا
الهی
الهی به مستان میخانه ات به عقل آفرینان دیوانه ات
به دردی کش لجه ی کبریا که آمد به شانش فرود انما
به دری که عرش است او را صدف به ساقی کوثر به شاه نجف
به نود دل صبح خیزان عشق ز شادی به انده گریزان عشق
به رندان سرمست آگاه دل که هرگز نرفتند جز راه دل
که خاکم گل از آب انگور کن سراپای من آتش طور کن
خدا را به جان خراباتیان کزین تهمت هستی ام وا رهان
به میخانه ی وحدتم راه ده دل زنده و جان آگاه ده
